Op het moment dat je dit leest hoop ik dat ik mijn verhuisdozen aan het uitpakken ben. We hebben 11 dozen vol met spullen laten overkomen, (kook)boeken, winterjassen (hebben we hier niet nodig maar stel dat we eens naar New York gaan in de winter), keukenspullen en administratie. En vast nog véél meer, het uitpakken wordt één grote verrassing omdat we de helft al vergeten zijn.
Een paar dagen voor ons vertrek hebben we deze dozen naar een loods vlakbij Schiphol gebracht. Voor maar €297 werden ze op een pallet gestapeld en ingepakt met krimpfolie. Paklijst erbij samen met onze contactgegevens en we konden weer gaan.
Na een paar dagen ging ons pallet naar Rotterdam waar het op een boot geladen werd. Deze boot kwam twee weken later aan in New Jersey en inmiddels is ons pallet vorige week al in LA aangekomen.
En toen… moesten er een aantal telefoontjes en mailtjes aan te pas komen om uit te zoeken hoe we onze spullen in huis krijgen. We hebben nu eerst het transportbedrijf in New Jersey bijna $300 betaalt. Het duurt een week (!!!!) voordat het geld bij hen binnen is en ze onze lading kunnen vrijgeven. Dat financiële betaalverkeer is trouwens behoorlijk frustrerend. Het kan een paar dagen tot een week duren voordat het geld bij de ontvanger op de rekening staat. Ook zijn digitale overschrijvingen nog behoorlijk nieuw hier. Om onze huur te betalen moeten we iedere maand naar de bank om een ‘cashier’s check‘ aan te laten maken. Deze check stoppen we dan in de speciale brievenbus van de manager (die ook in dit complex woont). Het voelt behoorlijk ouderwets en kost extra tijd 🙁
Anyway, we moesten ook nog naar het douane kantoor om de goederen in te laten klaren. Dat betekende een tripje naar Long Beach voor mij, want dit kan uiteraard alleen tijdens kantooruren en P is dan aan het werk.
Na nog eens een betaling van $250 wordt ons pallet thuisbezorgd. Ophalen kan ook en is goedkoper maar ook dit kan alleen tijdens kantooruren en P’s vrije dagen zijn schaars.
Maar we wachten geduldig en kijken ernaar uit om onze eigen spullen hier in LA te zien.
Tussen het uitpakken door snacken we lekker gezond: deze bonendip is makkelijk te maken met een foodprocessor, blender of staafmixer en lijkt op hummus. Ik ben dol op wasabi en dat bleek goed bij deze dip te passen. Erg lekker op een toastje maar nog lekkerder met gegrilde aubergine of courgette.
Wasabi is niet alleen lekker bij sushi, je kunt het ook fijnmalen met bonen en je hebt een heerlijke dip.
Ingrediënten
- 1 blik witte bonen
- 2 el wasabi
- 2 tenen knoflook
- 2 el sojasaus
- 6 el olijfolie
- evt. peper
Bereidingswijze
- Laat de bonen uitlekken en spoel ze af.
- Maal de bonen fijn in de foodprocessor samen met de wasabi, knoflook en sojasaus.
- Giet nu langzaam de olijfolie erbij terwijl de foodprocessor blijft malen.
- De bonendip is klaar zodra de massa één geheel is.
Geniet ervan!
Pingback: Champignonsoep | in my Red Kitchenin my Red Kitchen