Vorige week moest ik naar het Nederlandse consulaat omdat mijn paspoort bijna verlopen is. Niet zo handig als je binnenkort op vakantie gaat naar Nederland 😉
Ik was bijna vergeten dat ik mijn paspoort moest verlengen maar vlak voordat we onze tickets wilden boeken in januari dacht ik er weer aan. Een afspraak maken bij het consulaat kan makkelijk online dus dat heb ik toen direct gedaan, voor de week erna. Maar toen las ik het nieuwsbericht dat er op 9 maart nieuwe regels kwamen voor Nederlandse paspoorten, ze zouden iets duurder worden maar ze zouden wel 10 jaar geldig zijn. TIEN jaar, in plaats van vijf jaar. Lekker handig, vooral als je in het buitenland woont en je dus niet even naar de gemeente kan voor het verlengen van je paspoort.
Tien jaar… wauw, hoe zal mijn leven er dan uit zien? Toen ik mijn huidige paspoort vijf jaar geleden aanvroeg wist ik nog niet dat ik nu -vijf jaar later- in LA zou wonen. Laat staan dat ik P toen al kende of dat ik mijn reis naar China toen al gepland had 😉
En als ik nu toch de keuze heb… Ik heb toen eigenlijk direct mijn afspraak bij het consulaat verplaatst naar een datum na 9 maart, dat kon gelukkig ook heel makkelijk online.
Aanvraagformulier printen, invullen en ondertekenen; kopieën maken van mijn paspoort en Amerikaans visum, gelegaliseerde trouwakte mee omdat ik mijn nieuwe achternaam in mijn paspoort wil hebben; recente Nederlandse pasfoto’s. Euhm… say what?! Nee geintje, niet zo gek natuurlijk. Uiteraard is de informatie die op de website van het consulaat te vinden zeer uitgebreid, ze geven zelfs het adres van een fotograaf in LA waar je Nederlandse pasfoto’s kunt maken (want die pasfoto’s hebben andere regels en een ander formaat dan de Amerikaanse pasfoto’s).
En nu komt het… ik heb ontzettend veel geluk dat ik op loopafstand (!!) van het consulaat woon, het is maar een kwartiertje lopen! Naast de ambassade in Washington heeft Nederland nog een paar consulaten in Amerika, maar lang niet in iedere staat. Woon je bijvoorbeeld in Arizona dan moet je eigenlijk een meerdaags tripje plannen naar LA om je paspoort te verlengen bij het consulaat. Zo stonden er vorige week een paar mensen die om half 3 ‘s nachts waren opgestaan om op tijd te zijn voor hun afspraak om 11.00u in LA en ik heb ook gehoord over een gezin uit Arizona dat er direct een weekend LA aan had vastgeplakt.
De fotograaf die de Nederlandse pasfoto’s kon maken zit in hetzelfde gebouw dus daar ging ik drie weken geleden al naar toe om pasfoto’s te maken op het moment dat ik een ‘good hair day’ had en mijn wallen niet zo erg waren. Samen met een vriendin en haar zoontje maakte ik er een vrijdagmiddag-wandeling van. Om erachter te komen dat de fotograaf z’n winkel had dichtgedaan en ook de telefoon niet opnam. Euhm…. Was ik even blij dat ik niet vlak voor mijn afspraak op het consulaat voor een dichte deur stond! Op maandag belde ik de beste man om te vragen of hij deze week wél aan het werk was maar hij verzekerde me dat hij er iedere dag tot 17.00u was. Nou euhm, afgelopen week niet hoor! 😉
De dag erna besloot ik dat ik wederom een ‘good hair day’ had en daarom smeerde ik wat foundation op mijn gezicht om mijn wallen weg te werken en daarna wandelde ik lekker in het lentezonnetje naar de fotograaf toe. Na wat gekluns in photoshop (hij) en na het betalen van $25 voor 4 pasfoto’s (ik) stond ik weer buiten. Pasfoto’s met een strenge en ietwat lege blik en met wallen die duidelijk door de foundation heen naar voren kwamen. Lekker dan… Stiekem denk ik dat ik het zelf beter had kunnen doen 😉
Maar de pasfoto’s zijn gelukkig goedgekeurd, van de fotograaf hoorde ik namelijk dat dat niet altijd het geval is. Je moet dan weer naar hem toe om hem nieuwe te laten printen waar je hoofd iets kleiner of juist iets groter op staat.
Nu is het wachten op een telefoontje van het consulaat waarna ik mijn nieuwe paspoort kan ophalen. Ondertussen heb ik wel heel hip een tracking number gekregen zodat ik mijn paspoort kan volgen die een retourtje aflegt naar de ambassade in Washington. Spannend!
Ik kan dus niet even het land verlaten nu… Niet dat ik dat van plan was trouwens, maar toch… gek idee!
Even wat anders… deze quinoa met wortel, spinazie en een gepocheerd eitje. Lekker joh!
Van een zogenaamd quinoa-tekort merk ik hier in LA trouwens niks. Quinoa (spreek uit als ‘kienwa’) zijn de eetbare zaden van een granensoort. En quinoa is hip & happening en valt ook onder de zogenoemde ‘super foods’, vandaar dat er een wereldwijd tekort dreigt te ontstaan. Super food of niet, ik vind quinoa erg lekker en je kunt er ook nog eens goed mee variëren! Je kunt er granola mee maken (nog niet geprobeerd trouwens), hamburgers of Mexicaanse quinoa falafel en natuurlijk een salade. Maar mijn favoriete gerecht is eigenlijk wel met gestoofde groente, ik zet het regelmatig op tafel! Erg lekker ook met pompoen, maar helaas is het pompoenseizoen alweer voorbij in LA. Wortel dan maar!
Je stooft de wortels met ui en kruiden waardoor ze lekker zacht garen en heerlijk zoet worden. En het is ook nog eens véél lekkerder dan gekookte wortels. De spinazie en quinoa geven je kracht, je proeft echt dat het gezond is! Het gepocheerde eitje en de zoete wortelen zorgen ervoor dat dit quinoa-gerecht in comfortfood veranderd. Geen superfoods maar super comfortfood!
Vergeet de term 'superfoods', deze quinoa is comfortfood dat snel klaar is en ontzettend lekker!
Ingrediënten
- 350 gr schoongemaakte wortels
- 1 el boter
- 1 rode ui, in dunne halve ringen
- 2 tenen knoflook
- 1 flink takje tijm, alleen de blaadjes
- 100 gr quinoa
- 200 gr verse spinazie
- zout & peper
- 2 eieren
- verse peterselie om te garneren
Bereidingswijze
- Snijd de wortels in evengrote stukken van ongeveer 1,5 cm dik zodat alle wortels gelijktijdig kunnen garen.
- Smelt de boter in een koekenpan met deksel op middelhoog vuur en voeg de wortels, rode ui, knoflook en tijm gelijktijdig toe. Schep even om, doe het deksel op de pan en laat het gaar stomen in 20 minuten, schep af en toe om.
- Kook ondertussen de quinoa volgens de aanwijzingen op de verpakking.
- Voeg de spinazie toe zodra de wortels gaar zijn en laat slinken. Roer de gekookte quinoa erdoor en breng op smaak met zout & peper.
- Breng in een ruime pan water zacht sudderend aan de kook, voeg een scheutje azijn toe. Breek 1 ei in een schaaltje, roer nu 2x zachtjes in de pan met zacht kokend water zodat er een hele kleine draaiing ontstaat. Giet het ei rustig in het water, je ziet dat het eiwit direct stolt. Laat het ei nog even goed garen voordat je ‘m uit het water haalt, maar niet te lang om te voorkomen dat het eiwit rubberachtig wordt. Probeer het ei maar even op te tillen met een schuimspaan om te ‘voelen’ of het ei al gaar is als je er niet zeker van bent. Pocheer ook het tweede ei.
- Verdeel de quinoa over twee borden, serveer de gepocheerde eieren erover en garneer met wat verse peterselie.
Geniet ervan!
Wat leuk om je verhaal te lezen hoe het daar in z’n werk gaat. Dat van die foto’s is wel herkenbaar haha, maar kan me voorstellen dat het in Amerika nog veel strenger is. Mijn paspoort is trouwens ook volgende maand verlopen, dus thanks voor de reminder 😉
Fijn dat daar van het quinoa (ik weet dat het kienwa is, maar zeg steevast kienoa haha) tekort geen sprake is. Je gepocheerde ei ziet er trouwens echt to die for uit, wauw! Krijg honger, dus nu maar aan de lunch.
Ha fijn dat ik je er aan herinnerde! 😀
In mijn hoofd zeg ik inmiddels kienwa, maar in het begin ook gewoon kienoa hoor 😛
I love gepocheerde eitjes, nu krijg ik zelf ook trek!
Oh dit ziet er echt prima uit Ellen! Denk dat ik dit vanmiddag voor de lunch maar eens ga maken! 😀
En wat gaat de tijd snel, je zit alweer een jaar in LA! Leuk om op deze manier een beetje te horen hoe het leven er daar uitziet.